เงินเฟ้อ Inflation

สาเหตุของเงินเฟ้อ

สาเหตุที่ทำให้เกิดเงินเฟ้อที่สำคัญมี 2 ประการ คือ สาเหตุที่เกิดจากแรงดึงของอุปสงค์ สาเหตุที่เกิดจากแรงผลักดันทางด้านอุปทาน

สาเหตุที่เกิดจากแรงดึงของอุปสงค์ ได้แก่ การที่อุปสงค์มวลรวมสำหรับสินค้าและบริการมีมากกว่าอุปทานมวลรวมของสินค้าและบริการ เงินเฟ้อที่มีสาเหตุมาจากด้านอุปสงค์สำหรับสินค้าบางครั้งเรียกว่า “เงินเฟ้อที่เกิดจากแรงดึงของอุปสงค์”

สาเหตุที่เกิดจากแรงผลักดันทางด้านอุทาน ได้แก่ การที่อุปทานมวลรวมสำหรับสินค้าและบริการลดลง เนื่องจากแรงงานเรียกร้องเอาค่าแรงสูงขึ้น ทำให้ต้นทุนการผลิตเพิ่มขึ้น เมื่อต้นทุนการผลิตเพิ่มขึ้น ผู้ผลิตจะลดปริมาณการผลิตลง หรือผู้ผลิตต้องการกำไรสูงขึ้น จึงบวกกำไรเข้าไว้เป็นส่วนหนึ่งของต้นทุนการผลิต ซึ่งทำให้ต้นทุนการผลิตเพิ่มสูงขึ้น และผู้ผลิตจะลดปริมาณการผลิตลง เงินเฟ้อที่มีสาเหตุจากด้านอุปทานบางครั้งเรียกว่า “เงินเฟ้อจากแรงดันของต้นทุน”

สาเหตุของเงินฝืด

สาเหตุที่ทำให้เกิดเงินฝืด คือ ความต้องการซื้อสินค้าและบริการมีน้อยกว่าปริมาณสินค้าและบริการที่ผลิตได้หรืออุปสงค์มวลรวมน้อยกว่าอุปทานมวลลรวม (AD<AS) ซึ่งทำให้เกิดอุปทานส่วนเกิน (Excess Supply) หรือสินค้าขายไม่ออก นอกจากนี้ยังส่งผลให้ธุรกิจลดปริมาณการผลิต เกิดปัญหาการว่างงาน และทำให้รายได้ประชาชาติลดลงในที่สุด

การแก้ปัญหาภาวะเงินฝืด

เมื่อเกิดภาวะเงินฝืดสามารถแก้ไขได้โดยนโยบายการเงินและนโยบายการคลังเช่นกัน เพราะนโยบายทั้งสองนี้ นอกจากจะมีมาตรการในการลดการใช้จ่ายมวลรวมแล้ว (ในกรณีแก้ไขภาวะเงินเฟ้อ) ก็ยังมีมาตรการในการช่วยให้การใช้จ่ายมวลรวมเพิ่มขึ้น ซึ่งสามารถจัดอุปทานส่วนเกินให้หมดไปได้ภาวะเงินฝืดก็จะสินสุดลง มาตรการที่แก้ไขภาวะเงินฝืด